JĘZYK POSLKI z dn. 28.11.2007

Raszyd · Wysłany: Czw 18:23, 29 Lis 2007 Temat postu: JĘZYK POSLKI z dn. 28.11.2007

Temat: Jacek Soplica - romantyczny bohater poematu.

Jacek Soplica to nowy bojownik i wolność, człowiek pokorny (o czym świadczy choćby fakt przyjęcia imienia Robaka, chowa twarz w kapturze), cichy i ofiarny, Jest uosobieniem losu Polaków. Przez tę postać przemawia historia - tak pisała Alina Witkowska. Ludzie go szanują, jest wrażliwy i waleczny. Z miłości do Ewy jest gotów ukorzyć się przed jej ojcem. Traktowany był przez Stolnika jak przedmiot. Przemiana jego postaci miała miejsce po dokonaniu przez niego nie przemyślanego morderstwa. Chce odpokutować, oczyścić swoje imię. Za pomocą anegdot, symboli, wspomnień jednoczył myśli i serca niezbyt mądrej szlachty. Przygotowywał ją do powstania przeciw Moskalom.
Jacek jest nowym typem bohatera romantycznego. Nie działa samotnie, bo nie ma już złudzeń, że w pojedynkę nic wielkiego nie zdziała. Agituje szlachtę i chłopów do wspólnej walki o wolność. Wierzy w sens tylko takiego działania. Za swoją działalność został odznaczony pośmiernie Krzyżem Kawalerski Legii Honorowej.

Temat: Realistyczne opisy przyrody w "Panu Tadeuszu".

Opisy przyrody zajmują sporo miejsca w tym poemacie. Są wyrazem wrażliwości poety na jej piękno oraz tęsknoty za krajem ojczystym. Przypominają o związku natury i człowieka.
1) Mickiewicz opisy przyrody wydziera z tekstu. Często sygnalizuje ich początek, np.:
- "Był sad (...)" - ks. II w. 404
- "Był gaj (...)" - ks. III w. 220; występuje tu szereg porównań i uosobień
- "Grzybów było w bród (...)" - ks. III w. 260; autor wymienia tu rodzaje grzybów
Mickiewicz jest kolorystą, naturę widzi jako malarz
- opis obłoków występuje w tekście kilkakrotnie, zawsze barwny, wzbogacony w porównania
- opis wschodu słońca jest on obrazowy, występuje w ks. XI w. 153. Niebo porównane jest w nim do błekitnego morza, chmury do skrzydeł anioła, a słońce do oka, jeszcze trochę zaspanego.
- zachód słońca opisany jest w ks. XII w. 843, tu także występują liczne porównania, a także paleta kolorów.
Mickiewicz żywiołom nadawał ludzkie cechy, a samych ludzi opodabniał do zjawisk przyrodniczych.
Zachodzące słońce przypomina ogorzałą twarz robotnika, rolnika wracającego z pola. Brzoza jest wieśniaczką, która opłakuje stratę męża lub syna. Drzewa i krzewy trzymają się za ręce, jak pary kochanków. Przyroda jest sprzymierzeńcem człowieka. Przyroda w tym poemacie ma duszę (antropomorfizacja).

________________________________
*ks. - księga
*w. - werset